هــــــر روز وقــــتــي دارم قــــدم مــــيـــزنــــم تــــو ايــــن جــــاده، جــــاده ي دنــــيـــا رو مــــي گـــم . . . تــــو ايــــن کــــوچـــه پــــس کــــوچـــه هــــا، خــــيـــابـــونـــا، وقــــتــــي مــــي بـــيـــنـــم ســــواره هــــا، پــــيـــاده هـــا . . . دلــــم بــــهــــــم مــــيـــگـــــــه . . . دادا زيــــاد وقــــت نــــداري هـــا . . . جــــانـــه مــــن فــــرصــــتـــو از دســــت نــــده . . . از ايــــن دنــــیـــا يــــه چــــي يــــاد بــــگـــيـــر . . . مــــنـــم کــــه ، وقــــتـــي مــــي بــــيـــنـــم دلــــم خــــيـــلـــي بــــا مــــرامـــه، مــــثـــل يــــه پــــســـره خــــوب ^ الــــبــــتـــه از جــــمـــلـــه بــــچـــه هـــاي نـــســـبـــتـــا خــــوب ^ بــــه حــــرفـــاش گــــوش فــــرا مــــي دهـــم . . . و حــــواســـه خــــودمــــو جـــم مــــيـــکـــنـــم . . . بــــعـــد دوبــــاره بــــا دوتــــا دســـتـــــام رو چــــشـــمــــــام يــــه دســـتـــــــي مـــي کــــشـــم، راه مـــيـــوفـــتـــم مــــيـــرم تــــو جـــــاده هــــا، خــــيـــابــــونـــا . . . با حــــواس خــــودم، خـــوبـــي هــــا رو جــــم مـــي کــــنــيـــم . . . . . . . . . . خـــلــــاصــــه بــــعــــدش هــــفــــتـــه بــــه هــــفــــتـــه اون خــــوبـــي هـــا رو کــــه اصـــلـــا مــــالـــه مـــن نــــيـــســــــــت . . . از ســــواره هـــا و پــــيــــاده هــــا مــــي گــــيــــرم و مــــيــــذارمـــشــــون ايــــنـــجـــا . . . پــــس يــــادت نــــره . . . هــــفـــتــــه بــــه هــــفـــتـــه مــــي خــــوام بــــا حــــواس جــــم، تــــو ايـــن صــــفـــحـــه بــــراتــــون خــــوش آمــــدهــــا رو بــــذارم . . . اگــــه دلــــه تــــو هــــم مــــث دلــــه مــــو بــــا مــــرامــــه . . . هــــفــــتـــه بــــه هــــفــــتـــه بــــيـــا پــــيـــشـــم . . . فــــک کــــنــــم هــــر هــــفــــتــــه شــــنــــبـــه بــــشـــه . . . باورکن راســــت مــــي گـــم
ا و ل بــ ســ م ا لــ لــ ــه چــ نــ د تــ ا عــ کــ س خــ و شــ گــ ل
چــ نــ د تــ ا نــ مــ ا هــ نــ گ بــ ا مــ و ضــ و ع مــ حــ ر م
|
|